Als u als ouders besluit dat de wegen scheiden, kunnen er complexe vragen rijzen over de toekomst van uw kinderen. Een van die veelvoorkomende vragen is: op welke leeftijd mogen kinderen kiezen bij welke ouder ze willen wonen? Als advocaat gespecialiseerd in familierecht, wil ik graag enkele misvattingen hierover ophelderen en u helpen deze knoop samen te ontwarren.
Leeftijdsgrenzen? Die zijn er niet.
Laten we meteen duidelijk zijn: er bestaat geen magische leeftijd waarop kinderen autonoom kunnen bepalen bij welke ouder ze willen zijn. Het idee dat kinderen vanaf bijvoorbeeld 12 of 14 jaar de vrije keuze hebben, is een misvatting die we moeten doorbreken.
Ouderlijke verantwoordelijkheid voorop
In werkelijkheid ligt de beslissingsmacht bij de ouders. Zij zijn het die in overleg een verblijfsregeling moeten uittekenen die het welzijn van hun kinderen vooropstelt. Dit kan een week-weekregeling zijn, een 5/9 regeling, een klassieke weekendregeling, …
Kinderen nemen nooit de beslissing
Het is essentieel dat we kinderen niet belasten met de vervelende taak van het maken van deze belangrijke beslissingen. We moeten voorkomen dat ze in de positie worden gebracht om te kiezen tussen hun ouders, want dat kan leiden tot emotionele tweestrijd – iets wat we te allen tijde moeten vermijden.
Druk op hun schouders? Ongepast.
Het is dus ongepast en potentieel schadelijk als ouders hun kinderen vragen bij wie ze willen wonen in het geval van een scheiding. Het stellen van zo’n vraag bezorgt ze een ondraaglijke druk, aangezien ze natuurlijk loyaal willen zijn aan beide ouders en geen van beiden willen teleurstellen.
Wilt u meer weten over mijn expertise in familierecht? Neem dan vrijblijvend contact op voor een afspraak.
Wat te doen als u het niet eens bent
In situaties waar gescheiden ouders het niet eens kunnen worden over de verblijfsregeling van hun kinderen, is het uiteindelijk aan de rechtbank om een besluit te nemen.
Volgens de wet is de rechter verplicht om in dat geval kinderen van 12 jaar en ouder te horen voordat er een beslissing wordt genomen. Voor kinderen jonger dan 12 jaar is dit niet verplicht en kan een verzoek daartoe worden afgewezen door de rechtbank.
De stem van het kind
Wanneer het kind 12 jaar of ouder is, wordt het uitgenodigd voor een verhoor.. Deze uitnodiging wordt verstuurd naar het adres van beide ouders en bevat een antwoordformulier waarop het kind kan aangeven of het al dan niet gehoord wil worden.
Het is van cruciaal belang dat kinderen begrijpen dat ze niet verplicht zijn om met de rechter te spreken. Ze hebben de vrijheid om te weigeren, maar velen kiezen ervoor om hun gedachten en gevoelens te delen omdat ze het belangrijk vinden om gehoord te worden.
Het verloop van het verhoor
Het gesprek zelf vindt plaats in een informele setting, zonder de aanwezigheid van de ouders. Alleen de rechter en de griffier zijn aanwezig.
- De rechter stelt vragen over de leefwereld van het kind, zoals school, hobby’s en vriendjes, om een beter begrip te krijgen van de situatie.
- De griffier maakt een verslag of proces-verbaal van wat het kind tijdens dit gesprek deelt, dat vervolgens wordt toegevoegd aan het dossier.
- Een belangrijk aspect van dit proces is dat als een kind niet wil dat zijn of haar ouders op de hoogte worden gebracht van de inhoud van het gesprek, hun privacy volledig wordt gerespecteerd. In dat geval krijgen de ouders geen inzicht in wat er tijdens het gesprek is besproken.
- Nogmaals: het is zo belangrijk dat kinderen begrijpen dat zij niet degene zijn die beslissen waar ze gaan wonen. Verhalen op de speelplaats kunnen soms misverstanden veroorzaken en teleurstellingen opleveren wanneer kinderen ontdekken dat deze beslissing niet in hun handen ligt.
Ouderschap boven alles
Daarom moeten ouders hun kinderen aanmoedigen om contact te blijven houden met beide ouders, wat cruciaal is voor hun ontwikkeling. Laten we samenwerken om een omgeving te creëren waarin kinderen zich geliefd en ondersteund voelen, ongeacht de uitkomst van juridische processen.
Familiale spanningen kruipen snel onder uw vel. Vermijd escalatie en wacht niet te lang om de expertise van een advocaat in te schakelen.
